Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ile uykusuzluk ve psikolojik iyilikleri arasındaki ilişki

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeylerini, uykusuzluk ve psikolojik iyi oluşlarını belirlemek ve aralarındaki ilişkiyi incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı ve ilişki arayıcı tasarımla yürütülen araştırmanın örneklemini Ekim-Aralık 2019 tarihleri arasında bir üniversitenin Sağlık Bilimleri Fakültesi ve Fen-Edebiyat Fakültesi’nde okuyan gönüllü 702 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, 23 sorudan oluşan kişisel bilgi formu, Uluslararası fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) kısa formu, Bergen Uykusuzluk Ölçeği (BUÖ) ve Psikolojik İyi Oluş Ölçeği (PİOÖ) kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, tanımlayıcı istatistikler, Mann- Whitney U testi, Kruskal Wallis testi, Ki kare testi, Lojistik Regresyon Analizi ve Post-hoc Games Howell Analizi kullanılmıştır.
BULGULAR: Öğrencilerin %20.4’ünün inaktif, %57’sinin minimal aktif ve %22.6’sının yeterince aktif düzeyde olduğu belirlenmiştir. %59.3’ünün uykusuzluk yaşadığı, psikolojik iyi oluş puan ortalamalarının (40.23±8.18) ortalamanın üstünde olduğu bulunmuştur. Psikolojik durumunu kötü olarak değerlendiren öğrencilerin daha fazla uykusuzluk yaşadığı ve psikolojik iyi oluş toplam puanındaki 1 birim artışın uykusuzluk yaşama riskini 0.972 kat azalttığı belirlenmiştir. Aile ilişkisi kötü olanların 1.512 kat, sürekli ağrısı olanların 1.600 kat, aşırı stresli olanların 2.504 kat ve yatakta telefon kullananların 1.760 kat daha fazla uykusuzluk yaşadığı bulunmuştur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yüksek fiziksel aktivite düzeyinin psikolojik iyi oluşu arttırdığı ve psikolojik iyi oluş puanındaki artışın, olumlu aile ilişkilerinin, düzenli fiziksel aktivite yapmanın uykusuzluğu azalttığı belirlenmiştir.

The relationships between university students’ physical activity levels, insomnia and psychological well-being

INTRODUCTION: This study aims to determine university students’ physical activity levels, insomnia and psychological well-being, and to examine the relationships between them.
METHODS: This descriptive and correlation-seeking research’s sample included 702 voluntarily participating students studying in the faculty of health sciences and the faculty of science and letters at a university. The data were collected using a 23-item participant information form, the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), the Bergen Insomnia Scale (BIS) and the Psychological Well-being Scale (PWBS). Descriptive statistics, the Mann-Whitney U test, the Kruskal-Wallis test, the chi-squared test, logistic regression analysis and the Games-Howell post hoc test were used to evaluate the data.
RESULTS: Of the students, 20.4% were inactive, 57% were minimally active, and 22.6% were sufficiently active. Of them, 59.3% had insomnia. The participants’ PWBS scores were above average (40.23±8.18). The students who described themselves as having a bad psychological state had more insomnia, and a one point increase in the PWBS score reduced the risk of insomnia by a factor of 0.972. The students with bad family relationships had increased risk of insomnia by a factor of 1.512, the students who had continual headaches had increased risk of insomnia by a factor of 2.504, and the students who used phones in bed had increased risk of insomnia by a factor of 1.760.
DISCUSSION AND CONCLUSION: High physical activity levels increased psychological well-being, and high psychological well-being scores, good family relationships and regular physical activity reduced insomnia.