Determining the Relation Between the Burden of Caregivers for Individuals With Neurological Disease and Caregivers’ Ways of Coping With Stress

INTRODUCTION: This analytical study was done to determine the relation between the burden of caregivers for individuals with neurological disease and caregivers’ ways of coping with stress.
METHODS: This study was conducted in the neurology clinic of Giresun Professor Doctor A. İlhan Özdemir Public Hospital from October 1 to December 31, 2015. The sample of the study consists of 64 people who care for patients with neurological problems and who agreed to participate in the research. An information form, the Zarit Caregiver Burden Scale and the Stress Coping Styles Scale were administered to the participants.
RESULTS: The participants’ mean caregiver burden score was 31.90±15.56. Their self-confident approach score was 2.41±0.54, their optimistic score approach was 2.42±0.59, and their helpless approach score was 1.49±0.63. Their yielding approach score was 1.64±0.49, and their social support seeking approach score was 1.79±0.66. Care giving burden was found to be higher for primary caregivers, for individuals who have another patient requiring care and for female caregivers (p<0.05). A significant negative relation was found between caregiver burden, self-confident approach and optimistic approach scores, while a positive moderate relation was found between helpless and yielding approach scores.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Caregivers for patients with neurological problems use less self-confident and optimistic approaches and more helpless and yielding approaches as their caregiver burden increases. Female caregivers and caregivers having another patient who requires care have greater caregiving burden.

Nörolojik Hastalığı Olan Bireylerin Bakım Vericilerinin Bakım Veren Yükü İle Stresle Başa Çıkma Biçimleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma, nörolojik hastalığı olan bireylerin bakım vericilerinin bakım veren yükü ile stresle baş etme biçimleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla analitik olarak yapılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma, 1 Ekim–31 Aralık 2015 tarihleri arasında Giresun Prof. Dr. A. İlhan Özdemir Devlet Hastanesinin nöroloji kliniğinde yürütülmüştür. Çalışmanın örneklemini, nörolojik sorunu olan bir bireye bakım veren ve araştırmaya katılmayı kabul eden 64 kişi oluşturmuştur. Hastalara bilgi formu, Zarit Bakım Veren Yükü Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği uygulanmıştır.
BULGULAR: Katılımcıların ölçeklerden aldıkları ortalama puanlar incelendiğinde; bakım veren yükünün 31.90±15.56, kendine güvenli yaklaşımın 2.41±0.54, iyimser yaklaşımın 2.42±0.59, çaresiz yaklaşımın 1.49±0.63, boyun eğici yaklaşımın 1.64±0.49 ve sosyal destek arama yaklaşımının 1.79±0.66 olduğu saptandı. Ayrıca, primer bakım verici olanlarda, bakıma muhtaç bir başka yakını olanlarda ve kadın bakım vericilerde bakım veren yükü daha yüksek bulundu (p<0.05). Katılımcıların bakım veren yükleri ile kendine güvenli yaklaşım ve iyimser yaklaşım puanları arasında negatif yönde anlamlı orta düzeyde bir ilişki, çaresiz yaklaşım ve boyun eğici yaklaşımları arasında pozitif yönde anlamlı orta düzeyde bir ilişki bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Nörolojik sorunu olan hastaya bakım veren kişilerin, bakım veren yükleri arttıkça kendine güvenli ve iyimser yaklaşımları kullanma durumlarının azaldığı, çaresiz ve boyun eğici yaklaşımları kullanma durumlarının arttığı; primer bakım verenlerin, bakıma muhtaç başka yakını olanların ve kadın olanların bakım veren yüklerinin daha yüksek olduğu söylenebilir.