The effect of the cognitive aproach-based nursing practice in the patients with anxiety disorder on the patients’ authomatic thoughts related to treatment

OBJECTIVE: The study was conducted as the intervention type having the observational measurement and control group with pre-post test study (semi experimental)in order to identify the effect of the cognitive aproach-based counseling in the patients with generalized anxiety disorder (GAD) on the patients’ authomatic thoughts related to treatment.
METHODS: . The sample of the study contained 40 patient with GAB diagnosis including 20 patients for the study group and 20 patient for the control group. 6 interviews of 45 minutes were performed with the patient in the study group.No intervention was made for the control group. The personal consenting form, The Automatic Thoughts scale, The Self-efficacy Scale, Automatic Thoughts Related to Treatment Scale and Beck anxiety scale were applied to both groups in the first and the observational interview after a month. Mann Whitney U Test, Wilcoxon Marked Rank Test, and Friedman Test were used for the assesment of the data
RESULTS: . It was seen in the study that cognitive aproach-based counseling provided the decrease in the frequency of the patients’ authomatic thoughts and authomatic thoughts related to treatment, and that it provided the decrease in anxiety and the increase in the self-efficacy points.
CONCLUSION: . Consequently, it was assessed that the cognitive aproach-based counseling, treatment compliance was the model which will be able to be used for the nursing practice.

Anksiyete bozukluğu olan hastalarda bilişsel yaklaşım temelli hemşirelik uygulamasının hastaların tedaviyle ilgili otomatik düşünceleri üzerine etkisi

AMAÇ: Çalışma, Yaygın Anksiyete Bozukluğu (YAB) olan hastalara uygulanan bilişsel yaklaşım temelli danışmanlığın, hastaların tedaviyle ilgili otomatik düşüncelerine etkisini belirlemeyi amaçlayan kontrol gruplu, önson-test ile izleme ölçümlü müdahale tipi (yarı deneysel) bir araştırma olarak yürütülmüştür.
YÖNTEMLER: Çalışmanın örneklemini, YAB tanısı almış ve çalışmayı kabul eden 20 kişi çalışma grubu ve 20 kişi kontrol grubu olmak üzere 40 hasta oluşturmuştur. Çalışma grubundaki hastalarla 45’er dakikalık 6 görüşme yapılmıştır. Kontrol grubunda olan hastalara ise bir müdahale yapılmamıştır. Her iki gruba da ilk görüşme, son görüşme ve bir ay sonraki izlem görüşmesinde kişisel bilgi formu, otomatik düşünceler ölçeği, özetkililik-yeterlilik ölçeği, tedavi ile ilgili otomatik düşünceler ölçeği ve beck anksiyete ölçeği uygulanmıştır.Verilerin değerlendirilmesinde Mann Whitney U Testi, Wilcoxon işaretli sıralar testi ve Friedman testi kullanılmıştır.
BULGULAR: Çalışmada bilişsel yaklaşıma dayalı danışmanlığın, hastaların tedavi ile ilgili otomatik düşüncelerinin ve otomatik düşüncelerinin sıklığında azalma sağladığı, anksiyetenin azalmasına ve özyeterlilik puanlarının artmasına katkı sağladığı görülmüştür.
SONUÇ: Sonuç olarak, bilişsel yaklaşıma dayalı tedaviye uyum ile ilgili danışmanlığın hemşirelik uygulamasında kullanılabilecek bir model olduğu değerlendirilmiştir.